पहिला पाऊस

रखरखली मनं
चिकचिकली तनं
भेगाळली माती
सुकलेली पाती
निष्पर्ण तरूंवर चोची आसुसतात,
वैशाख वणव्यात डोळे सावली शोधत भिरभिरतात
नदी नाले आटतात, ओठ सुकतात,
पाहुण्याच्या वाटेकडे सारे डोळे लावून बसतात

कुठुनसा हळूच थंडावा येतो,
बघता बघता वारा पिसाट होतो
वादळी पानं भिरभिरतात,
धुळीचे लोट उठतात
आभाळ भरून येतं
सारंच कसं जडावतं
मेघांचा गडगडाट वरुणाचा कौल बोलतो
पसरलेल्या तळव्यावर हलकेच एक मोती येऊन विसावतो
विजेचा लखलखाट चारी दिशा उजळतो
स्तब्ध निसर्ग मल्हार आळवतो

पहिला पाऊस बरसतो ! पहिला पाऊस बरसतो !!

तापल्या धरतीवर
सरी सडा शिंपतात
धुंद मृद्गंध नसानसात भरतात
वार्धक्याला तारुण्याचे कोंब फुटतात
भूमातेला सृजनाचे वेध लागतात
ढेकळं विरघळतात
ओहळ खळाळतात
डोळे निवतात
मनं विसावतात
विजेच्या तारांवर मणी ओघळतात
इवल्या तळ्यांत कागदी होड्या तैरतात

आटलेली शाई, बुजलेली लेखणी
अमृताच्या शिडकाव्यानं झरझर झरते
शब्दब्रह्माला रचनेचं स्वप्न पडतं
पहिल्या पावसात माझं मन हरवतं...