आवडलेले थोडे काही
पहाटे पहाटे पूर्व क्षितिजावर ढगांच्या दुलईतून लाल चुटुक फळानं बाहेर डोकवावं, सोनेरी झबलं लेऊन चांगलं हातभर वर यावं. खिडकीच्या पडद्यातून तिरप्या किरणांनी हळूच आत यावं आणि चेह-याशी लडिवाळपणे खेळावं. म्हणावं - "खूप झोप झाली !" मग आपणही त्यांना प्रतिसाद देत डोळे किलकिले करावे.
या खो-खो च्या खेळानं काहीसं असंच मला जागं करायचा प्रयत्न केलाय! सारिका, ’खो’ दिल्याबद्दल धन्यवाद !
---
खरं सांगायचं तर मला पद्यापेक्षा गद्य अधिक भावतं. त्यामुळे माझं कवितांचं वाचन विशेष नाही. (म्हणजे गद्याचं आहे असं नाही!)
मला भावलेल्या कवितांमधील एक :
झाडावरून प्राजक्त ओघळतो
त्याचा आवाज होत नाही
याचा अर्थ असा नाही की
त्याला इजा होत नाही
कवी : चंद्रशेखर गोखले. (’मी माझा’ मधून)
चारच ओळी, पण मनाला भिडणा-या. डोळ्यांसमोर जिवंत चित्र उभ्या करणा-या.
---
आज विजयादशमी. माझ्या आळशीपणाने माझ्याभोवती आखलेल्या सीमा ’खो’ च्या निमित्ताने, ’उसन्या शब्दांनी’ का असेना पण ओलांडल्या हे ही नसे थोडके !
